نگاه

هفته گذشته وزیر تعاون ، کار و رفاه اجتماعی یکی از همکاران سازمان تامین اجتماعی را بعنوان سرپرست سازمان(صندوق ) منصوب نمود. اصل موضوع انتصاب یک همکار سازمانی ، شایسته تقدیر است، امری که در دولتهای سازندگی ، اصلاحات و احمدی نژاد صورت نگرفت و حتی در سال 1383 عده ای برای زمینه چینی به کرسی نشاندن یکی ازدوستان خود، مدتی سازمان را بدون صدور حکم سرپرستی رها کردند و پس از انقلاب این اولین بار است که وزیر محترم به سازمانی ها توجه نموده است اگرچه این اقدام ربیعی در اولین گام خود، بسیار ارزنده و شایسته تقدیر است ولیکن صندوق نامیده شدن سازمان تامین اجتماعی در این حکم را نمیتوان نادیده گرفت. بویژه آنکه وزیر محترم در این حکم به اصلاحیه ماده 113 قانون مدیریت خدمات کشوری استفاده نموده اند که در آن چندین بار مجلس محترم بر عنوان "سازمان" تصریح و تاکید داشته است و در آخرین اساسنامه قانونی مصوب (سال 10/6/1358) نیز عنوان سازمان تامین اجتماعی بکار رفته است و اتفاقاً در آخرین اساسنامه غیر قانونی نیز عنوان سازمان بکار رفته است و دولت قبلی در تصویب نامه مورخ 15/5/1391 خود عنوان "صندوق" را تبدیل به "سازمان" نمود و همچنین شرایط احراز مدیرعامل را متناسب با فرد منصوبه مورد نظر خود تغییر داد و متعاقب آن موجی از طومارهای تشکر مجامع و تشکل های کارگری ، کارفرمایی ، مستمری بگیران و ... از رئیس جمهور قبلی ، وزیر و مدیرعامل قبلی ارسال شد.
حال سوال اینست که چه کسانی خواسته اند با استفاده از یک عنوان مجعول (صندوق) در این حکم پوست خربزه زیر پای وزیر تعاون ، کار و رفاه اجتماعی بگذارند و آیا با این کار بر محبوبیت رئیس جمهور و مدیرعامل قبلی نیافزوده اند؟ و آیا با اینکار به جایگاه و محبوبیت رئیس جمهور محترم ، دولت تدبیر و امید و اولین وزیر این دولت را نزد مخاطبین ، ذینفعان و شرکای اجتماعی سازمان ، خدشه وارد ننموده اند.
بحث در مورد اینکه اساسنامه سازمان تامین اجتماعی چه باید باشد و کدام اساسنامه در حال حاضر ملاک عمل سازمان است ، در این مقال و مجال نمی گنجد ولیکن بی تردید آخرین قانون مصوب مجلس شورای اسلامی در مورد سازمان تامین اجتماعی (اصلاحیه ماده 113 قانون مدیریت خدمات کشوری) آنرا سازمان می داند. حال باید پرسید اگر وزیر محترم به دنبال اساسنامه قانونی است (که براساس نظرات کارشناسی در مورد تفسیر قانون ، نظریه مجلس و دیوان  عدالت اداری و ... ، 4 مصوبه دولت های نهم و دهم در مورد اساسنامه سازمان تامین اجتماعی غیر قانونی است و اساسنامه قانونی سازمان مربوط به قبل از سال 1378 است) و یا اگر ایشان قوانین مصوب مجلس را قبول دارند و به آن استناد می کنند علی القاعده بایستی همه لوازم آنرا بپذیرند و بموجب اصلاحیه ماده 113 قانون فوق التوصیف حکم سرپرستی را برای مدیرعامل سازمان صادر می کردند نه برای مدیرعامل صندوق.
بهر تقدیر بکارگیری عنوان صندوق که در تبصره 2 ماده 12 قانون ساختار نظام جامع رفاه و تامین اجتماعی مصوب سال 1383 گنجانده شده ، با هدف این بود که به سازمان تامین اجتماعی نگاه اداری و دولتی نشود و استقلال مالی و  اداری و شخصیتی مستقل حقوقی آن به ذهن متبادر شود و اینکه صندوق براساس اصول و قواعد و محاسبات بیمه ای اداره شود و حق الناس بودن و امانت بودن اموال آن پررنگ تر شود (هرچند مجلس محترم در قوانین بعدی از کلمه سازمان استفاده کرده و می کند ، و بویژه در مورد صندوق خدمات درمانی نیز آنرا تبدیل به سازمان بیمه سلامت نمود) ولی متاسفانه دولت احمدی نژاد در سال 1387 و قبل از انتخابات 1388 اساسنامه ای مصوب کرد و آنرا سازمان نامید و پس از آن طی اساسنامه مصوب سال 1389 آنرا صندوق کرد و توامان استقلال مالی و ادرای شخصیت مستقل حقوقی سازمان را خدشه دار نمود . فلذا در ذهن شرکای اجتماعی صندوق شدن سازمان معادل کوچک شدن سازمان فرض شد و بهمین جهت در سال 1391 و برای ایجاد محبوبیت و مقبولیت و تثبیت جایگاه مدیرعامل منتسب به خود و برای اینکه بتواند در جوف و سایه آن شرایط احراز مدیرعامل مزبور را در اساسنامه تغییر دهد ، عنوان صندوق را به سازمان تبدیل کرد و موجی از حمایت را برای دولت و مدیرعامل خود ایجاد نمود، ولی استفاده از عنوان صندوق در حکم سرپرستی صادره اخیر نمیتواند قابل توجیه باشد بویژه در این مقطع حساس زمانی که قرار است در این 100 روز اول خبرهای خوشحال کننده ای به مردم داده شود .
اگر چه به نظر نگارنده کلمه "صندوق" نمیتواند فی نفسه اصالت داشته باشد و نشانگر کوچکی یا بزرگی سازمان نیست، کمااینکه در حال حاضر صندوق ذخیره ارزی یا صندوق بین المللی پول را نمیتوان کوچک فرض نمود ولی نمیتوان شیطنت تیم دولت قبلی حاضر در وزارت تعاون ، کار و رفاه اجتماعی و سازمان تامین اجتماعی را نادیده گرفت.
بهر تقدیر بنظر می رسد وزیر محترم تعاون ، کار و رفاه اجتماعی می بایست دقت نظر بیشتری در ارتباط با اطرافیان خود معمول می داشت و شهد شیرین انتصاب یک همکار سازمانی را با صندوق نامیدن سازمان ، تلخ نمی کرد.